سانتر از خط عرضی قویترین سلاح بارسا بود ولی در کار های هوایی قدرت تیم میزبان می چربید. دوس سانتوس و مسی، هر دو فرصت هایی برای زدن گل دوم قبل از پایان نیمه نخست داشتند ولی نیمه اول با تساوی به اتمام رسیدو
داستان مشابه
برخلاف دو بازی دوستانه قبلی، تغییرات زیادی در 11 نفر اول بین دو نیمه ایجاد نشد. اویر به جای پینتو درون دروازه قرار گرفت، همین یک تغییر. در واقع این لخیا بود که تغییرات بیشتری ایجاد کرد و بار دیگر از قدرت بیشتر فیزیکی خود بهره برد. در دقیقه 50 گژرلچاک از سد مونتویا گذشت و از بسته ترین زاویه توپ را به تور دروازه اویر چسباند. هواداران تیم میزبان در حال خوشحالی برای پیروزی برابر قهرمان لالیگا بودند ولی مسی خیلی سریع در دقیقه 56 با یک حرکت تیمی عالی و ضربه ای استادانه بازی را به تساوی کشاند.
بعد از خنثی کردن گل دوم تیم لهستانی، مسی در دقیقه 61 یک فرصت طلایی را از دست داد که با همکاری سرجی روبرتو و آدریانو به دست آورده بود. بازیکن آرژانتینی به همراه الکسیس، تنها بازیکنان تیم اصلی بودند که در زمین حاضر بودند و بقیه تیم از بازیکنان بارسا ب تشکیل شده بود. در آن زمان لخیا همچنان چشمگیر بازی می کرد و روی ضد حملات خطرات نصفه و نیمه ای به دست می آورد.
نیمار به زمین آمد
یکی از لحضاتی که برایش لحظه شماری می شد، دقیقه 78 بود. وقتی که نیمار بازیکن جدید تیم اولین حضورش در بارسا را تجربه کرد. نیمار به جای الکسیس وارد زمین شد و دونگو جای مسی را گرفت، این مسئله به این معنی بود که او تنها بازیکن تیم اصلی در زمین بود. با کمتر شدن سرعت بازی و با گرفته شدن ریتم بازی به دلیل تعویض های لخیا، بازیکن برزیلی فرصت های اندکی برای نشان دادن توانایی هایش داشت؛ مخصوصا وقتی که با تعداد خطا های غیرعادی در مدت کمی که در زمین بود مواجه شد. وقتی بارسا صبورانه در پی گل سوم بود، نزدیک بود که لخیا گل سوم خود را در ثانیه های پایانی از جلوی دروازه بارسا به ثمر برساند. این شانس تبدیل به گل نشد و بارسا سومین بازی پیش فصل خود را با تساوی 2-2 به پایان رساند.